ภารกิจ OASIS (1) ร้านกาแฟที่ทุกคนมีความสุข สำหรับผม ร้านกาแฟก็คือผลงานศิลปะชิ้นหนึ่งที่เราเป็นผู้สร้างขึ้น มันทำหน้าที่ถ่ายทอดมุมมอง ความคิดความรู้สึกของเรา รวมไปจนถึงข้อความบางอย่างที่อยากส่งต่อให้ผู้คน…จนในที่สุดจึงเกิดเป็นความรู้สึกบางประการขึ้นในใจของผู้ที่ได้สัมผัสร้านของเราจะดีที่สุดถ้าหากมันเกิดเป็น “ความสุข”
“กาแฟไทยจะสามารถสู้มาตรฐาน กาแฟระดับโลกได้มั้ย?” ลูกค้าคนหนึ่งเคยถามผม “ได้ครับ แต่อาจจะต้องรออีกสักระยะ เรายังต้องพัฒนากันอีกหน่อย?” ผมตอบ “ปัญหามันอยู่ที่ตรงไหน? สายพันธุ์ หรือดิน น้ำ อากาศ?” “ทั้งระบบการผลิตครับ …ตลาด ผู้ปลูก ผู้แปรรูป นักคั่ว และผู้จัดจำหน่าย ทั้งหมดจะเป็นคนช่วยควบคุมคุณภาพกาแฟร่วมกัน “ “แล้วควรเริ่มจากจุดไหน?” “สร้างแรงขับเคลื่อนด้วยกลไกตลาด และกำหนดทิศทางด้วย Perception ที่ถูกต้องเกี่ยวกับคุณภาพ”
ในฐานะวิศวกร ผมคิดว่าอุปกรณ์วัดคุณภาพกาแฟที่ดีที่สุดก็คือ ปากและจมูก ของมนุษย์เรานี่แหละ!? เพราะว่ากาแฟคือของกิน ซึ่งผู้คนรับรู้รสชาติหรือความดีงามของมันจากการดื่มเข้าไป ดังนั้นหากจะตัดสินว่ามันเป็นของดีมีคุณภาพหรือไม่ก็ควรต้องให้คนนั่นแหละเป็นผู้ตัดสิน
Always trust your gut, it knows what your head has’t figured out yet (Anonymous)