รวมเรื่องราวน่าอ่านที่นอกเหนือจากเรื่องของกาแฟ!!! 

อิทัปปัจจยตา คือ กฏเกณฑ์ของสรรพสิ่ง ที่มีเหตุก็ต้องมีผล และเมื่อมีผล ก็ย่อมต้องมีเหตุ ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงยกเป็นกฏใหญ่ที่ควบคุมทุกเรื่องราวและผลักดันให้เกิดเรื่องราวเป็นกระแสของเหตุและปัจจัยที่ผลักดันกันต่อๆไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

กว่าที่ผลงานเชิงนวัตกรรมใดๆจะเกิดขึ้นได้สักอย่างหนึ่งนั้น เราต่างก็รู้กันว่ามันไม่ง่าย ทั้งต้องใช้ความพยายามอย่างยิ่งยวดกว่าที่ความฝันนั้นจะคลอดออกมามีชีวิตโลดแล่นบนโลกแห่งความเป็นจริงได้ ซึ่งผมคิดเห็นด้วยกับท่านอาจารย์พุทธทาสว่าการเกิดขึ้นของผลงานเหล่านี้ต้องประกอบด้วยปัจจัย 3 ประการอย่างครบถ้วนเสียก่อนครับ คือ ความรู้ คน สภาพแวดล้อม แล้วเมื่อเหลียวมาวิเคราะห์ดูรอบตัว เราก็จะเห็นทั้งสามอย่างนี้อยู่คู่กับทุกผลงานเลยทีเดียว

 สิ่งที่อยากบอกกับผู้อ่านทุกท่านก็คือ ร้านโก๋กาแฟ เอาตัวรอดได้ในวันนั้นก็เพราะ "การมีเป้าหมายมุ่งไปที่..คุณภาพ"

 เมื่ออาทิตย์ก่อน "น้องส้มป์" เด็กนักศึกษาปี1 ม.แม่โจ้  ซึ่งเป็นลูกค้าประจำของ "โก๋กาแฟ" มาตั้งแต่เรียนมัธยม มาขอให้ผมช่วยตอบคำถามเพื่อเป็นรายงานส่งอาจารย์ เรื่อง "ร้านกาแฟ กับ เศรษฐกิจพอเพียง" 

โดยเธอโอดครวญว่า อาจารย์กำหนดขนาดของรายงานให้มีไม่ต่ำกว่า 30 หน้า 
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะช่วยได้มากแค่ไหน แต่ก็เอาเป็นว่า มาสนทนากันผ่าน facebook และ msn ข้ามจังหวัด ลำปาง-เชียงใหม่ นี่แหละ 
จะได้มากน้อยแค่ไหนก็สุดแต่ความสามารถของทั้งคนถามและคนตอบก็แล้วกัน

ประเด็นของคำถามน่าสนใจ และ สนุกมาก เสียจนต้องขอเอาสำเนาการสนทนาผ่าน msn ในวันนั้นมาลงบันทึกไว้ที่นี่กันสูญหาย
...ลองมาดูกันนะครับ แล้วจะเห็นด้วยหรือเปล่าก็ไม่ว่ากัน

 ด้วยความที่ร้าน “โก๋กาแฟ” เป็นร้านกาแฟแบบเปิด ไม่มีแอร์สักเครื่อง อาศัย ต้นไม้ กับ ไอน้ำ เป็นตัวช่วยปรับอากาศ ซึ่งก็ได้ผลไม่น้อย